Gedachte op dinsdag: heksenvervolging

Home / Gedachten / Gedachte op dinsdag: heksenvervolging
Gedachte op dinsdag: heksenvervolging

COLUMN – Het inclusieve Wageningen heeft 167 nationaliteiten, maar van elk maar één persoon – dat was altijd het gezegde in onze stad. De gemeentepolitiek is vooral links, het lokale azc wordt tolerant bezien. Schijnbaar zijn er weinig spanningen. Waar de tegenstellingen groter zijn, is poëzie, rap of ‘spoken word’ de laatste jaren in opkomst: mensen uiten zich, maken zich zo los van gevoelde onderdrukking. Bezoek een willekeurige spoken word-avond in Arnhem of Utrecht, en daar draait het nu vooral om gender, etniciteit, geaardheid of afkomst.

In onze stad speelt dat niet, zo was steeds het beeld. Maar is dat wel zo? In juni en september van dit jaar zijn er poëziewandelingen langs de expositie van Beelden op de Berg, waaruit het tegendeel blijkt. Ik nam deel aan die in juni en was blij verrast. Dit is zoals het óók kan: de lokale poëziescene mag wel wat inclusiever.
Mensen die anders waren, afweken van de norm werden vroeger vaak vervolgd. Ik mocht daarom wat schrijven bij het werk van kunstenares Femke Herregraven. Op de plek van het kunstwerk stond ooit een galg. Personen die in onze stad terechtgesteld waren, werden daar opgehangen om als afschrikwekkend voorbeeld te dienen. Herregraven haar werk bestaat uit 400 scherpe palen – opgesteld als een spiraal. Je kunt naar het midden lopen en je verwonderen over de namen die in elk van de palen gekerfd staan. Elk van hen is aan heksenvervolging gestorven. Heksenvervolging is een dankbaar thema, historisch, maar toch heel actueel.
Werd minister Kaag een jaar geleden niet opgewacht met fakkels bij haar huis? Werd de lokale groep drag-artiesten Wagastorm niet onlangs in een van onze buurgemeenten bespuwd, uitgejouwd en onder politiebescherming weggeleid?
Het mag lokaal dus wat inclusiever. Kom allemaal op 31 augustus naar het inclusieve Valley Festival, georganiseerd door Wagastorm. Het is voor alle vrouwen én mannen (en alles op dat spectrum) die zich anders voelen. En eigenlijk is het dus voor iedereen.

(Gepubliceerd in de Gelderlander, 10 augustus 2024)

Meer columns over inclusiviteit?