Een week of drie geleden was ik bij de herdenkingsplechtigheid van de dochter van de voor-voormalig Intochtsinterklaas: Rietje Driever. Haar vader overleed al jaren eerder, en nu zijn ze samen in het rijk der heiligen.

Ik kende haar zijdelings – ze was de moeder van mijn schoonzus – maar de overweldigende aandacht voor haar uitvaart en uiteindelijk de feestelijke na-plechtigheid in het oude café Terminus waar ze vroeger stamvrouw was, zeiden me genoeg: dit was een sterke vrouw, en het sinterklaasfeest maakte een belangrijk onderdeel uit van het leven van haar en de familie.

Kroegverhalen
Achteraf gingen we naar Spaans restaurant Toledo en daar bij het bier kwamen de kroegverhalen. Zo was haar man Ollie, nu kersverse weduwnaar, ooit aan de dood ontsnapt verkleed als Piet. Zijn verhaal ging als volgt: 

Toen Ollie net van school was besloot hij met vrienden op sinterklaasavond bij te verdienen als Sint en Piet. Het idee was in een dronken bui onder vrienden ontstaan bij cafe Troost aan het huidige 5 mei plein. Er zouden de bewuste nacht een stuk of vijf Sinterklazen op pad gaan en achteraf zouden ze allemaal bij jongerenvereniging Unitas op de berg gaan feesten. Het was een goede grap en bovendien had hij nog geen vast werk en de vijfentwintig gulden per huisbezoek waren een welkome aanvulling voor de feestdagen. 

Dolle dronken bende
Zo gezegd zo gedaan. Op 5 december, na een succesvolle avond – waarbij sint en piet al de nodige borrels op hadden – kwam hij als piet met zijn team verkleed bij Unitas. Ze waren de eerste. Sinterklaas werd met groot onthaal binnengehaald. De goedheiligman beklom het podium en hief achter de microfoon het sint-drinklied aan: ‘Sinterklaasje. Zit in ‘t glaasje. Zit in ‘t glaaaasje!  Hj sprong daarbij op en neer, zo hard dat hij pardoes door het podium zakte. Alleen zijn hoofd en mijter zouden nog boven de vloerdelen uitgestoken hebben. Een voor een kwamen daarna ook de andere klazen en pieten binnen, tot het een dolle dronken bende was van geschminkte en verklede feestgangers.

Zwart puntje schmink
Uiteindelijk kwam de avond tot een eind en stapte Ollie-piet in de auto bij een van zijn vrienden om in Wageningen-Hoog afgeschminkt te worden. Iedereen in de auto was dronken. Op de Hollandseweg, ter hoogte van camping de Eng, ging het mis. De auto vloog daar uit de bocht en raakte een boom en daarna een lantaarnpaal. Door de klap vloog Piet met zijn hoofd door zijruit. Als hij zijn zwarte pruik niet op gehad had, had hij het zeker niet overleefd, zo werd hem verteld toen hij wakker werd in het ziekenhuis. Hij had allerlei sneeën in zijn gezicht en tot op de dag van vandaag zit er in zijn oor zwart puntje van pietenschmink.

Terwijl de verhalen verteld werden, kwam de serveerster in het Spaanse tapas-restaurant de hapjes brengen: mijn dochter. Of ik nog een biertje wilde. 

Ik heb beleefd geweigerd.